O książce: rok / Marina otworzyła stronę swoich kolegów z klasy i od razu ją zobaczyła. Patrzył na nią swoimi figlarnymi, wesołymi oczami. Od razu przypomniał jej się wczesny marcowy poranek. Chłopcy wpadli do klasy i zaczęli dawać dziewczętom prezenty i pamiątki. Victor podszedł do Mariny i wręczył jej gałązki dzikiego rozmarynu. Delikatne liście ledwo do nich dotarły. Marina przypomniała sobie małą wioskę na północy, nad którą unosiła się jasnofioletowa mgła, gdy kwitł dziki rozmaryn. Zwykle był to niepozorny krzak. Ale raz w roku, na początku marca, zdarzył się cud.